In het geval van een zedenmisdrijf kunt u contact opnemen met de zedenpolitie. Een zedenmisdrijf is bijvoorbeeld, verkrachting, aanranding, ontucht of bezit van kinderporno. Wat is de zedenpolitie, wat doen ze en wanneer komt u met hen in aanraking? U leest het in dit artikel.
Inhoudsopgave
- Waar staan de regels?
- Wat is de zedenpolitie?
- Wat is een zedendelict?
- Wanneer komt u in aanraking met de zedenpolitie?
- Wat is de werkwijze van de zedenpolitie?
- Vragen?
Waar staan de regels?
In de Aanwijzing zeden heeft het Openbaar Ministerie beleidsregels opgesteld voor de strafrechtelijke aanpak van zedenzaken. Hierin staan ook de regels waar een opsporingsonderzoek naar zedendelicten aan moet voldoen. De aanwijzing is geschreven voor de zedendelicten die in titel XIV van het Wetboek van Strafrecht staan.
Wat is de zedenpolitie?
De zedenpolitie is een gespecialiseerd team binnen de politie die zich bezighoudt met het onderzoeken van strafbare feiten op het gebied van seksueel misbruik. De zedenpolitie heeft als taak om zedenmisdrijven op te sporen en seksueel geweld te bestrijden. Daarnaast verleent de zedenpolitie zorg aan slachtoffers van zedendelicten. Zij verwijzen slachtoffer door naar hulpinstanties zoals het Centrum voor Seksueel Geweld.
Wat is een zedendelict?
Een zedenmisdrijf of een zedendelict is een misdrijf waarbij er sprake is van seksueel grensoverschrijdend gedrag of seksuele handelingen. Misdrijven tegen de zeden zijn strafbaar gesteld in titel XIV van het Wetboek van Strafrecht . Enkele voorbeelden van zedendelicten zijn: schennis van de eerbaarheid (potloodventen), bezit van kinderporno of seksueel misbruik zoals aanranding, verkrachting en ontucht. U kunt hier meer lezen over kinderporno en in dit artikel leest u over ontucht.
Wanneer komt u in aanraking met de zedenpolitie?
In de meeste zedenzaken is de verdachte een bekende van degene die aangifte doet. Wanneer u verdacht wordt van een zedendelict dan wordt u uitgenodigd voor een verhoor bij de zedenpolitie. Een verhoor bij de zedenpolitie begint vaak met een sociaal verhoor, waarin er wordt gevraagd naar uw persoonlijke omstandigheden. Denk aan vragen over uw beroep, woonsituatie en seksleven. Dit laatste om alvast ‘het ijs te breken’ voor het zakelijke verhoor.
Het sociaal verhoor gaat over in een verhoor over wat er gebeurd zou zijn. Hierbij zal de zedenpolitie specifieke vragen stellen met betrekking tot de zaak. Het is erg belangrijk om u vooraf te laten adviseren door een deskundige advocaat. Een advocaat kan ook bij het verhoor zijn. Hij kan met u bepalen of het beter is om te zwijgen of te verklaren.
Wat is de werkwijze van de zedenpolitie?
Wanneer iemand een melding maakt bij de politie van bijvoorbeeld seksueel geweld, dan wordt deze melding doorgegeven aan de afdeling Zeden. Vervolgens pakt een zedenrechercheur de melding op. Een zedenrechercheur is een agent die gespecialiseerd is in zaken rondom seksualiteit en seksueel geweld. Na de melding gaan twee zedenrechercheurs een informatief gesprek aan met de melder. Dit gesprek heeft als doel om de melder in te lichten over de gevolgen van een aangifte en te kijken of er voldoende bewijs is. Uit de inhoud van het gesprek moet het voor de zedenrechercheurs duidelijk worden of er een strafbaar feit is gepleegd en op welke wijze er dan strafrechtelijk wordt opgetreden. Ook informeert de zedenpolitie tijdens het gesprek over de slachtofferrechten en benodigde hulpverlening.
Na het informatieve gesprek krijgt de melder, als hij dat wilt, bedenktijd om aangifte te doen. Dit gebeurt vooral als de melder en de verdachte elkaar kennen of als een ouder voor een kind aangifte doet. Zedendelicten vinden veelal plaats in huiselijke, kennis- en vriendenkringen. Het heeft een grote impact op het leven van slachtoffers en daders. Vooral als de beschuldiging achteraf niet waar blijkt te zijn. De zedenpolitie wil dus duidelijk de gevolgen van de aangifte doornemen.
Het informatieve gesprek wordt, met uitzondering van een aantal artikel, bij alle zedenzaken aangeboden. De uitgezonderde zedenmisdrijven staan in de artikelen 239, 240, 240a, 254 en 254a van het Wetboek van Strafrecht. Bij die misdrijven kan de melder aangifte doen zonder een voorafgaand gesprek. Bij die delicten zijn er niet direct slachtoffers betrokken.
Aangifte
Als de melder besluit om geen aangifte te doen, dan kijkt het Openbaar Ministerie of er alsnog aanleiding is om ambtshalve over te gaan tot vervolging van de verdachte. Dit kan bijvoorbeeld als er gevaar dreigt voor het slachtoffer of voor andere mensen. Als er geen vervolging wordt ingesteld, dan sluit de zedenpolitie in samenwerking met het OM de melding af.
Wanneer de melder wel een aangifte doet, dan start de zedenpolitie het opsporingsonderzoek.
Onderzoek
Strafrechtelijk onderzoek naar zedendelicten is vaak anders dan onderzoek naar andere strafbare feiten. Bij zedenzaken is de mogelijke dader vaak wel bekend. Het onderzoek richt zich vooral op:
- of er een strafbaar feit is gepleegd;
- welk strafbaar er is gepleegd; en
- of er genoeg bewijs is.
In het onderzoek naar zedenzaken is forensisch-medisch onderzoek een belangrijk onderdeel. Forensisch-medisch onderzoek is bijvoorbeeld het onderzoeken van een onderbroek. Binnen 7 dagen na een strafbaar feit kunnen er nog DNA-sporen gevonden worden. Hierna kunnen de sporen veiliggesteld worden. Een slachtoffer hoeft niet mee te werken aan een forensisch-medisch onderzoek. Het slachtoffer kan ook vragen om een forensisch-medisch onderzoek bij de verdachte van het zedenmisdrijf. Dat wordt dan gedaan naar mogelijk seksueel overdraagbare aandoeningen.
Daarnaast wordt het slachtoffer, de verdachte en getuigen zoals familie verhoord. Tegenwoordig kan bewijs van zedenzaken ook vaker op gegevensdragers, een digitaal opslagapparaat, gevonden worden. Denk hierbij aan telefoons, computers en harde schijven. De Politie zal daarom zo vroeg mogelijk in het onderzoek gegevensdragers in beslag te nemen en onderzoeken.
Bij zedenzaken is het van belang dat er goed onderzoek wordt gedaan naar de waarheid, voordat iemand onterecht wordt beschuldig. Het verhoren van de verdachte vindt dan ook meestal pas plaats in de laatste fase van het onderzoek.
Bewijs
In zedenzaken kan het voorkomen dat er te weinig bewijs dreigt te zijn dat de verdachte het zedenmisdrijf heeft begaan. In de meeste zedenmisdrijven is het namelijk de verklaring van de verdachte tegen de verklaring van het slachtoffer. Er zijn vaak geen getuigen. Wanneer dat het geval is, kan schakelbewijs een mogelijke uitkomst bieden voor de zedenpolitie en justitie. Meer over schakelbewijs leest u in dit artikel.
Als de belangrijkste feiten met betrekking tot de zedenzaak zijn opgesteld in een proces-verbaal beslist een officier van justitie over de verdere vervolging. Als er niet genoeg bewijs is voor de beschuldiging kan de zaak geseponeerd worden. Dit betekent dat de zaak klaar is. Als u meer wilt weten op seponeren kunt u dit artikel lezen. Mogelijk hebt u recht op een schadevergoeding omdat u onterechte een nacht op het politiebureau heeft vastgezeten. Of u daar recht op heeft leest u hier.
Vragen?
Heeft u een uitnodiging gekregen van de zedenpolitie of is uw vraag door deze informatie niet beantwoord? Neem dan contact op met ons kantoor voor een vrijblijvend gesprek.
Ook interessant:
Dit artikel werd bijgewerkt op 15 oktober 2023
geachte mederwersk in appgroep word jongen van 7 naakt hele maal belachelijk gemaakt daa r bedoel ik dat foto s van naakt jongen 100 keer delen in de groep zijn geslachtgedeelt ik heb er melding van gemaakt maar durf geen aangifte tedoen omdat ik telkens bedreigt word hoe zou ik geholpen word waar door ik rustig veder kan met me leven het gaat toch dat 150 mensen die fto s binnen heb gekregen en de personen met man 9 mij bedreigen thuis komen op zoeken alles uit zoek van mij wanneer komt iemand helpen dat ik rust krijg en hun nu gepakt word de bedreigingen gaan zo veder dat ze me dood willen heb meer dan 100 screenshots
Het enige wat ik u kan aanraden is naar de politie gaan. Wat u beschrijft levert op zijn minst smaad en kinderpornografie op. Daarnaast zegt u dat u bedreigd wordt. Het lijkt mij lastig om hier mee rond te blijven lopen in de hoop dat het over gaat. De politie kan u op zijn minst verder adviseren over hoe u met de situatie om moet gaan.