De politie vindt een zakje met bruine brokken in uw auto en doet een indicatieve drugstest. Daar komt uit dat het om hasj gaat. Is dat eigenlijk wel voldoende bewijs voor een veroordeling? Hoe worden drugstesten uitgevoerd? Wat zegt de rechtspraak? Hierna krijgt u antwoord op deze vragen. Tot slot vindt u een kort overzicht van de rechtspraak over dit onderwerp.
- Waar staan de regels?
- Wat zijn drugs?
- Hoe en door wie worden drugs getest?
- Is een indicatieve drugstest door de politie genoeg strafrechtelijk bewijs?
- Vragen?
Waar staan de regels?
De regels over drugs staan in de Opiumwet en zijn verder uitgewerkt in de Aanwijzing Opiumwet. Ook bestaat er de Regeling taken NFI. Daarin staat dat het Nederlands Forensisch Instituut drugstest uitvoert.
Wat zijn drugs?
Drugs, ook wel verdovende middelen genoemd, zijn stoffen die de hersenen van mensen beïnvloeden. Door drugs zoals wiet voelt men zich rustig. Er zijn ook drugs, zoals cocaïne, waardoor men heel druk wordt. Drugs zijn in Nederland verboden. Harddrugs staan op lijst I en softdrugs op lijst II van de Opiumwet. Daarin staat dat je drugs niet mag maken, verkopen, in- en uitvoeren en aanwezig hebben. Er zijn wel veel uitzonderingen. Op straat rondlopen met maximaal 5 gram wiet is wel legaal. Ook wordt de verkoop van wiet in coffeeshops gedoogd. Daarnaast is er een wietexperiment gestart. Daarover werd hier eerder geschreven.
Hoe en door wie worden drugs getest?
Drugs kunnen worden getest door de politie zelf en door het Nederlands Forensisch Instituut (NFI). De politie kan sinds een aantal jaren een indicatieve drugstest op het politiebureau doen. Dat is voor de politie een fijne ontwikkeling, omdat ze nu vaak binnen een dag een testresultaat hebben. Vroeger moest de politie een monster naar het NFI sturen. De politie moest dan minstens een week wachten op het resultaat. Tegenwoordig heeft de politie bijna dezelfde apparatuur als het NFI. Hoe voert de politie zo’n indicatieve drugstest uit?
Politie doet een drugstest
Ten eerste kan de politie een drugstest uitvoeren met een drugstestkit. Deze test voert de politie meestal uit op een plaats delict. Dit is vaak een indicatieve kleurtest. Als het gevonden middel een bepaalde kleur afgeeft op de test, kan de politie zeggen dat het bijvoorbeeld om speed gaat. Op het politiebureau kan nog een keer worden getest.
Eerst wordt de drugs in zijn geheel gewogen. Een gespecialiseerde politieagent beschrijft de kenmerken zoals kleur, geur, formaat e.d. Daarna wordt er een klein deel van de drugs – een monster – afgenomen. Met die monsters voet de agent een kleurtest uit. Als het monster een stof bevat die in XTC zit, dank kleurt het monster door de vloeistof paars.
Daarna volgt er een tweede drugstest door de politie. Weer neemt de agent een monster af. Het monster wordt in een apparaat gedaan om de samenstelling te bekijken. Voor bepaalde drugs zijn bepaalde samenstellingen kenmerkend. Als het monster aan zo’n samenstelling voldoet kan worden gezegd dat het bijvoorbeeld om cocaïne gaat. Dit zijn dus voor de politie twee manieren op een drugstest uit te voeren en is er zekerheid om welke drugs het gaat.
NFI doet een drugstest
Nadat de politie de twee testen heeft uitgevoerd, moet het NFI de testen analyseren. Zij bekijken de metingen en checken of de test goed is uitgevoerd. Als alles klopt, maakt het NFI een bewijsrapportage op. Deze wordt dan teruggestuurd naar de politie. De politie kan dit daarna samen met de resultaten van de indicatieve drugstest in het strafdossier voegen.
Als het NFI vindt dat een test niet betrouwbaar is, kunnen zij de politie vragen de drugs naar hen te sturen. Daar wordt dezelfde test opnieuw uitgevoerd. Het nadeel is dus dat dit langer duurt. Meer informatie over deze drugstesten door de politie, vindt u hier.
Is een indicatieve drugstest door de politie genoeg strafrechtelijk bewijs?
Het Openbaar Ministerie heeft samen met het NFI om tafel gezeten met betrekking tot het bewijs. De politieagent die een indicatieve drugstest uitvoert moet precies beschrijven hoe hij dat heeft gedaan. Alleen zo kan het NFI een goede check doen. Ook is er een soort standaard concept proces-verbaal gemaakt. Zo zorgt een agent altijd dat er voldoende bewijs in staat en dat de rechter voldoende informatie heeft. Is alleen een indicatieve drugstest door de politie dan voldoende bewijs? Kan een verdachte van het aanwezig hebben van drugs alleen op basis daarvan worden veroordeeld?
Rechters hebben door de jaren heen vrij duidelijk geoordeeld over de vraag of alleen een indicatieve drugstest voldoende strafrechtelijk bewijs is. Hieronder volgt een overzicht.
24 februari 2012 – Rechtbank Roermond – ECLI:NL:RBROE:2021:BV6768
Deze zaak ging over een verdachte die vanuit Venray amfetamine naar Duitsland probeerde te exporteren, maar in ieder geval amfetamine vervoerde.
De politie vond in de auto van verdachte amfetaminen. Er zat geen NFI-rapport in het dossier waaruit bleek de stoffen ook echt amfetamine waren. Wel was er een indicatieve drugstest door de politie gedaan. Ook hebben de verdachte en een betrokkene verklaard dat het om amfetamine ging. De rechtbank vond dit alles samen voldoende bewijs.
11 oktober 2016 – Hoge Raad – ECLI:NL:HR:2016:2293
In deze zaak is verdachte aangehouden, omdat hij 250 gram hasj in zijn auto had liggen. Hij had ook bijna zesduizend euro aan contant geld op zak.
Ook hier werd ter plaatse een indicatieve test door de politie gedaan. Daaruit bleek dat het om hasj ging. Later zijn de monsters vernietigd en kon de verdediging geen tegenonderzoek doen.
Wel hebben de politieagenten in het proces-verbaal omschreven hoe de middelen waren verpakt en wat de kleur en geur was. Daarnaast werd het testmateriaal aanbevolen door het NFI. De Hoge Raad vond de indicatieve drugstest door de politie met die andere omstandigheden voldoende bewijs.
20 maart 2018 – Gerechtshof Amsterdam – ECLI:NL:GHAMS:2018:929
Deze verdachte werd in mei 2016 staande gehouden. In zijn auto vond de politie 17 pillen. De verdachte zei dat dit XTC-pillen waren. Er werd een indicatieve test uitgevoerd en daaruit bleek dat het inderdaad XTC was. Daarna werd in september van datzelfde jaar in de woning van de verdachte drugs gevonden. Dit keer 297 pillen en 140 gram poeder. De verdachte zei weer dat het XTC en speed zou zijn. Ook hierna voerde de politie een indicatieve tekst uit en daaruit kwam hetzelfde als wat de verdachte verklaarde.
De advocaat van de verdachte vond het indicatieve bewijs te weinig om te bewijzen dat het om deze drugs ging. De Hoge Raad vond de indicatieve drugstest, de verklaring van de verdachte en het bewijs van drugshandel voldoende.
24 juli 2018 – Gerechtshof ‘s-Hertogenbosch – ECLI:NL:GHSHE:2018:3056
Volgens het Openbaar Ministerie zou deze verdachte hebben meegewerkt aan het bereiden van amfetamine. De drugs zouden zijn gemaakt in een loods waar verdachte met zijn auto stond. In zijn auto vond de politie drie zakken met geel glinsterend poeder. Van het poeder werden monsters om vervolgens een kleurentest te doen. De test gaf geen verkleuring aan. De agent heeft de test daarna weggegooid. Na een half uur pakte de agent de ‘negatieve’ test uit de vuilnisbak en zag dat deze oranje was gekleurd (positieve test op amfetamine).
De rechter vond dit niet genoeg om te bewijzen dat de drugs in de zaken ook amfetamine waren. Niemand weet namelijk wat er in dat half uur met die test is gebeurd. De verdachte werd vrijgesproken.
2 oktober 2019 – Gerechtshof Amsterdam – ECLI:NL:GHAMS:2019:4676
Tot slot een zaak waarin bij verdachte verschillende soorten drugs werden gevonden. Hij verklaarde ook dat dit drugs was en hij dit zelf gebruikte. Hij had zich alleen vergist en haalde de drugs door elkaar. De politie voerde een indicatieve drugstest uit en daaruit kwam dat het om verschillende soorten drugs ging.
De advocaat van de verdachte zei dat de test en de verkeerde verklaring van de verdachte niet voldoende bewijs was. De rechter was het hier niet mee eens. Ook al vergiste verdachte zich dan is dat maakt dat niet dat het niet om drugs gaat. Samen met de indicatieve drugstest is het toch voldoend bewijs.
Conclusie
Alleen een indicatieve drugstest door de politie is niet voldoende om iemand te veroordelen. Er moet altijd nog meer bewijs zijn. Bijvoorbeeld een verklaring van de verdachte of omschrijving van de drugs door de politie.
Vragen?
Is uw vraag door deze informatie niet beantwoord of wilt u advies in uw zaak? Neem dan contact op met ons kantoor voor een vrijblijvend gesprek.
Ook interessant:
Dit artikel werd bijgewerkt op 8 oktober 2022